De ondergang van Callemansputte

In de tweede helft van de jaren '90 roept de Vlaamse regering de haven van Gent uit als "Poort van Vlaanderen".  Dit wordt vastgelegd in een splinternieuw gewestplan.
Als je zo'n bericht hoort in het nieuws heb je zoiets als "het zal mij dikke vette worst wezen".  Eigenlijk zou dat ook voor mij gelden ware het niet dat... dit nieuwe gewestplan mijn EIGEN WONING opeens inkleurt als INDUSTRIEZONE.

Het duurt eventjes vooraleer zoiets echt tot je doordringt maar eens zover wekt dat allerlei gevoelens op.  Zowel ongeloof, onzekerheid, twijfel, protest en nog meer van die zaken passeren de revue.  Uiteindelijk komt de berusting en dan is het tijd om tot actie over te gaan.

Op een mooie warme dag in juli 2006 zijn wij, met alle andere gedupeerden, uitgenodigd op een koele infovergadering op het gemeentehuis van Evergem.  Wat we eigenlijk al wisten wordt nu een zekerheid met een datum erop geplakt: op het eind van 2008 moeten we onze huizen verlaten hebben.  Punt, dat is het.

Ik was behoorlijk goed voorbereid op dit nieuws. Ik had mij vooraf degelijk geïnformeerd maar aan de reacties van sommige anderen gedupeerden kon ik afleiden dat zij de impact van dit nieuws niet zo goed konden inschatten, m.a.w. velen waren nog in de fase van het ongeloof.  Niettegenstaande het onteiginingsbesluit van hun woning reeds ondertekend was door de bevoegde minister, dachten zij nog steeds dat het wel niet zo'n vaart zou lopen. We zijn nu meer dan drie jaar verder en iedereen weet nu wel beter.

Callemansputte zal in de toekomst Rieme Noord heten en zal bezaaid zijn met logistieke bedrijven die ondersteuning bieden aan het Kluizendok, althans volgens de momenteel voorliggende plannen.

Omdat Callemansputte mijn roots is (ik ben er geboren en heb er 55 jaar gewoond) wil ik er nog enkele beelden van bewaren en ook delen met eventueel geïntresseerden.
Wat je allemaal voelt en meemaakt als je zo weggejaagd wordt van wat je al die jaren als "het uwe" hebt beschouwd, dat kan ik moeilijk beschrijven.  Ik kan alleen zeggen "leuk is anders".  Daarom heb ik er een fotoreportage van gemaakt en hier en daar voorzien van een beetje commentaar, al dan niet een beetje nostalgisch ingekleurd.  Het zou misschien kunnen dat het een beetje langdradig uitvalt maar voor mezelf dacht ik minstens dit te moeten vastleggen.

De reportage is geen volledig document. Het zwaartepunt ligt uiteraard op ons huis (en thuis), op "het hof" zijnde mijn geboortehuis, op "de put" als "het centrum" van Callemansputte en zijn nabije omgeving. 
Er is uiteraard ook nog de Assenedestraat die in hetzelfde schuitje zit en de problematiek van Callemansputte Zelzate wat enigzins een andere situatie is maar toch even dramatisch zoniet nog erger.

Wil je de reportage bekijken?  Klik dan hier.