In memoriam Callemansputte |
|||
Het is zover, we verhuizen.
|
Op een grijze zaterdag in december 2007, tussen kerst en nieuw, kruipen we voor de allerlaatste maal uit ons bed te Callemansputte. We zijn nog maar net klaar met ontbijten of ons verhuizers zijn daar. Pascal en Bert komen, elk met hun materiaal, het hof opgedraaid en we beginnen er meteen aan want het wordt allicht een race tegen de tijd en ook tegen het weer, maar voorlopig blijft het nog droog. Ik ben een "stadsmens" geworden.
Maar er is meer. Niet enkel mijn "thuis" is in rook opgegaan, ook Romy vliegt uit. Zij vertrekt na het "eerste avondmaal" in het Engelenhof samen met Bert naar Stoepe. Vanaf nu is dit haar nieuwe thuis. Romy en Bert, het ga jullie goed.
En verder? Nieuwsgierig? Hier klikken
|