Website van Louis Moens
		Per fiets naar Lourdes 2009	Home

Naar Lourdes met de fiets, een droom die werkelijkheid wordt.

Eens een heroïsche fietstocht doen is voor vele Vlamingen een verborgen droom die nooit uitgevoerd wordt.  Waarom eigenlijk niet? Op de allereerste plaats omdat een mens iets moet hebben om van te dromen.  Eens een droom vervult of uitgevoerd is, is hij dan ook weg, is het geen droom meer en verliest hij zijn waarde zoniet toch het grootste deel ervan .  Een andere reden waarom een droom nooit verwezenlijkt wordt is dat hij net iets te hoog gegrepen is en het niet invullen ervan soms een beetje een wrang gevoel nalaat.  En toch zijn dromen er om nagejaagd en vervuld te worden.

Met de Landelijke Beweging per fiets op bedevaart naar Lourdes gaan brengt voor velen de drempel heel wat lager en komt het onmogelijk gewaande plots binnen bereik.  Hoe dan? 
Elke zomer organiseren de Landelijke Bewegingen in samenwerking met het reisbureau Omnia een bedevaart per fiets naar Lourdes met een bijzonder eigenwijze formule. 

Een relaas van de editie 2009:

Van in de vroege ochtend rijdt een auocar met aanhangwagen doorheen het Vlaamse land. Van her en der worden deelnemers opgepikt, hun fietsen in de aanhangwagen geplaatst en als iedereen zijn stek in de bus gevonden heeft gaat het richting Frankrijk.
In de buurt van de rivier de Aube start dan, na een eerste bezinning en wat fitnessoefeningen, de eerste fietstocht, amper 40 km maar toch al flink golvend want we rijden tot in Troyes in de champagnestreek waar we de eerste overnachting zullen hebben.  Voor wie niet zo gewoon is aan een glooiend landschap een ideale manier om kennis te maken met het verschijnsel "bergop rijden".  Na een twaalftal kilometer reeds wordt de eerste lekke band genoteerd maar geen nood, het is in een wip hersteld want de moraal is prima en het weer is stralend, je kan zelfs spreken van tropische temperaturen.
Aangekomen in Troyes drevelen we wat rond want Troyes is beslist het bezoeken waard, een drankje op één van de talloze terrasjes in het oude centrum en daarna fietsen we door naar het hotel. Inchecken, fietsen stallen en afspreken voor het avondeten, dat wordt de eerstvolgende dagen een vaste routine. Na het avondeten, al dan niet met een flesje wijn, beslist het overgrote deel van de deelnemers om onder de wol te kruipen.  Velen zijn immers reeds van midden in de nacht uit de veren.

De volgende dag begint onder een minder goed gesternte.  Grijze wolken pakken zich samen en verdringen langzaam maar zeker de zonneschijn. Een bezinning, de turnoefeningen en we zijn op weg voor de lange tocht naar Auxerre, 85 km lang.  Na amper een paar kilometer begint het te druppelen en even later is het echt regenen.  Dat houdt zo'n kleine twee uur aan en dan breekt de zon door en die zal dat uithouden tot we Lourdes bereiken. Over de middag een picknick en daarna een bezoek aan de abdij van Pontigny.  Het grootste deel van onze kilometers zit er dan al op, al waren ze behoorlijk wat zwaarder dan de eerste dag.  Het is ondertussen warm geworden en de stop bij een wijnkelder in de Chablis is meer dan welkom.  Goedgemutst, hoe zou dat nu toch komen, fietsen we verder naar Auxerre.  Gelukkig is het bijna constant bergaf.

De dagen volgen zich nu snel op.  Een uitgebreid bezoek aan het bedevaartsoord Vézélay onderbreekt de zware lange tocht naar Avallon.  Vanaf nu komt ook het betere klimwerk aan bod.  Vanuit Avallon rijden we met de bus een heel eind verder, meer bepaald naar Turenne.  Van daaruit vertrekken we per fiets naar Rocamadour, een echt pareltje van een bedevaartsoord maar vooraleer we daar aankomen hebben we een korte maar uiterst pittige rit te verwerken maar zelfs een niet aangekondigde plensbui kan de pret niet derven. In Rocamadour bezoeken we het heiligdom en doen we de kruisweg. Ongetwijfeld een hoogtepunt, zoniet HET hoogtepunt van de reis.

Na Rocamadour nog eventjes een busritje en dan vanuit Auvillar in rechte lijn (over 3 dagen weliswaar) naar Lourdes.  In deze fase van het parcours dienen nog enkele harde noten gekraakt te worden maar het gevoel van voldoening wordt er alleen maar intenser door.

Aangekomen in Lourdes begeven we ons meteen naar de grot voor een kort gebed en een bezinning.  Voor ons allen een sterk moment, ook al is dat om de meest uiteenlopende redenen.
Als de kennismaking met het heiligdom een feit is begeven we ons naar het hotel om op ons kamer dan een zucht van verlichting en voldoening te slaken.  Het is volbracht, we hebben het gehaald, met de nadruk op WE want ondertussen zijn we een groep geworden in de beste betekenis van het woord. 

De dag is ondertussen al een flink eind gevorderd.  Na het avondeten gaan we er samen nog eens op uit om een afscheidsglas te drinken want het is onze laatste avond.  Morgen beklimmen de fanatiekste fietsers een heuse Pyreneeëncol, nl Hautacam, en de anderen gaan met de bus supporteren om achteraf nog een miniwandeling te maken hoog in de Pyreneeën.
In de namiddag is er dan wat tijd voor een vrij bezoek aan Lourdes en/of het heiligdom.  Souvenirtje kopen, nog eens naar de grot gaan voor een eigen intentie, enz...

De misviering voor, en de kaarsjesprocessie na het avondmaal, sluiten de trip af als een waardige bedevaart.  We gaan 's avonds de bus op voor een lange, vermoeiende nacht richting Vlaanderen waar we in de voormiddag onze eerste bedevaarders thuis afleveren.  Handjes schudden, afscheid wuiven, een heel klein kropje in een of andere keel misschien en we zijn klaar om de boodschap verder uit te dragen...

Ook zin?  Afspraak de eerste helft van juli 2010.